Componenten en randapparatuur van de pc-hardware uitgelegd

Verschillen tussen componenten en randapparatuur

Een computer heeft veel meer nodig dan een besturingssysteem als Windows 10: de computerhardware mag niet ontbreken. Een computer kan niet goed functioneren zonder de juiste hardware. Maar welke hardwarecomponenten zijn er? Wat zijn randapparatuur? Welke componenten of apparaten zijn essentieel om een computer te laten functioneren?

Wat is hardware

Elk computersysteem bestaat uit de hard- en software. De generieke term hardware betekent alle componenten van een computer die fysiek tastbaar zijn. Dit zijn elektronische en mechanische componenten. Software daarentegen zijn geprogrammeerde en geen fysiek tastbare elementen die een computer laten werken.

Hardware en software kunnen niet zonder elkaar en moeten op elkaar worden afgestemd.

De term "hardware" is een algemene term. De hardware is onderverdeeld in verschillende groepen:

• Computer architectuur
• Massaopslag
• Uitbreidingskaarten
• Behuizing, voeding (eventueel batterij) en ventilatie
• Omtrek

De computerarchitectuur, massaopslag, uitbreidingskaarten, behuizing, voeding en ventilatie worden vaak samengevat onder de term hardwarecomponenten of microcomputers. In dit artikel gebruiken we dit overzicht van de hardwarecomponenten en de indeling van de hardware in slechts twee groepen (hardwarecomponenten en randapparatuur).

Welke hardwarecomponenten zijn er?

Hardwarecomponenten bevatten de centrale elektrische componenten van een computer die verantwoordelijk zijn voor de gegevensverwerking. Het belangrijkste onderdeel hierbij is het moederbord, ook wel moederbord genoemd.

Hardwarecomponenten behoren tot de processing hardware volgens het EVA-principe (input-processing-output). De verwerkingshardware wordt aangestuurd door het BIOS, het besturingssysteem en door middel van drivers.

info

Het EVA-principe beschrijft de volgorde waarin gegevens worden verwerkt:

1. invoer
2. verwerken
3. uitvoer

De volgende componenten van een computer behoren tot de groep hardwarecomponenten. In tegenstelling tot randapparatuur zijn ze essentieel voor de gegevensverwerking en het functioneren van een computer. Daarom worden ze ook wel microcomputers genoemd.

• Computerarchitectuur: Moederbord (moederbord) met chipset, CPU (processor of centrale verwerkingseenheid), RAM enz.
• Massaopslag: schijven en opslag
• Uitbreidingskaarten: grafische kaart, geluidskaart, netwerkkaart, enz.
• behuizing
• Voedingseenheid en batterij (voor laptops en notebooks)
• ventilatie

Wat doet het moederbord?

Het moederbord (of moederbord) is het moederbord, om zo te zeggen de kern en het centrum van je computer. Daarop bevinden zich de zogenaamde onboard-elementen zoals de processorsocket, de slots voor het hoofdgeheugen (RAM), de BIOS-chip, evenals interfacemodules en kaartslots voor eventuele uitbreidingen. Elementen die niet direct op het moederbord kunnen worden geplaatst, vallen niet onder de categorie onboard en zijn met een kabel verbonden.

De belangrijkste taak van het moederbord is ervoor te zorgen dat de componenten soepel samenwerken. Het wordt daarom meestal eerst op een nieuwe pc geïnstalleerd. De structuur bepaalt welke functies uw apparaat heeft. De aansluitingen aan de achterkant van uw pc geven hierover informatie. Ze leiden rechtstreeks naar het moederbord.

Omdat niet alle pc's ter wereld dezelfde taken hoeven uit te voeren, zijn er verschillende typen moederborden. Een kantoor-pc kan bijvoorbeeld volstaan met een gestandaardiseerd model, terwijl game-pc's een veel gedifferentieerder en krachtiger moederbord nodig hebben om het meeste uit de nieuwste games te halen. Deze verschillen worden weerspiegeld in de prijs.

Criteria van een goede grafische kaart

De grafische kaart in uw computer is verantwoordelijk voor de visuele output. De grafische kaart ontvangt de relevante gegevens van de processor en zet deze om zodat deze op het scherm kunnen worden weergegeven.

De kaarten bevinden zich ofwel op het moederbord van uw computer of worden als extensie op het moederbord aangesloten. De technologie is zo geavanceerd dat de benodigde componenten voor de grafische weergave zijn geïntegreerd in de hoofdprocessor van de computer. De standaard grafische kaarten voldoen volledig aan de wensen en eisen van de gemiddelde gebruiker. Voor gaming-pc's is een upgrade van de grafische kaart echter zeker aan te raden.

Omdat niet alle grafische kaarten hetzelfde zijn, zijn er een paar dingen waar je op moet letten bij het kopen van een nieuwe.

• Het hart van je grafische kaart en dus het belangrijkste onderdeel is de grafische processor. Het neemt het grootste deel van de grafische berekening over en ontlast zo de hoofdprocessor van de computer.
• Het is ook belangrijk welke kloksnelheid en geheugengrootte de grafische kaart heeft.
• Er moet ook rekening worden gehouden met basisprincipes zoals het koelsysteem en het stroomverbruik.

De markt voor grafische kaarten is zeer competitief. Wat vandaag modern is, kan morgen het nieuws van gisteren zijn. Als u klaar bent om geld in de hand te nemen voor een echt goede kaart, raden we u aan om advies in te winnen bij een specialist. Het principe "sneller = beter" is niet verkeerd, maar je komt er niet ver mee.

Welke drijfveren zijn er?

Een schijf is een apparaat dat lees- of schrijftoegang geeft tot een elektronisch opslagmedium. Afhankelijk van de functie en aansluitmethode wordt onderscheid gemaakt tussen …

• Schijven zonder verwisselbare media (harde schijf)
• Schijven met verwisselbare media (cd, dvd)
• Interne schijven (ingebouwd in de computer)
• Externe schijven (van buiten op de computer aangesloten)

In tegenstelling tot datadragers met geheugenchips (bijvoorbeeld USB-sticks of SD-kaarten) hebben drives een mechanisch proces nodig om de gegevens te kunnen uitlezen. Zo worden cd's en dvd's met laser uitgelezen. In het geval van een harde schijf worden gegevens door middel van magnetisatie opgeslagen op een magnetische schijf. De kop van de lees-/schrijfarm neemt het opbergen en lezen over. Beide processen zijn contactloos.

Schijven worden in Windows meestal met een enkele letter genoemd. De belangrijkste harde schijf krijgt meestal de letter "C". Het diskettestation, dat tegenwoordig niet meer in gebruik is, droeg de aanduiding "A".

De structuur van een harde schijf

De harde schijf (Engels: harde schijf - HDD), of in de volksmond harde schijf, is de informatieopslag van uw computer. Alle bestanden die u aanmaakt, worden hier permanent opgeslagen. Of het nu gaat om kantoordocumenten, vakantiefoto's of uw favoriete muziek.

Een harde schijf bestaat uit de volgende losse onderdelen:

• Magnetische schijf (draaibaar; de eigenlijke gegevensdrager, meestal meerdere beschikbaar)
• As (ook wel spindel genoemd; de schijf is erop gemonteerd)
• Elektromotor (om de as aan te drijven)
• Lees-/schrijfkoppen (beweegbaar; zit op de aandrijfas)
• Lagers (voor spindel en aandrijfas)
• Aandrijving voor aandrijfas
• Besturingselektronica voor motoren
• DSP (digitale signaalprocessor; regelt administratie en werking)
• ROM en RAM-geheugen
• Interface (voor communicatie met het systeem)
• behuizing

Het belangrijkste kenmerk van een harde schijf is de opslagcapaciteit. Hoe hoger dit is, hoe meer gegevens kunnen worden opgeslagen. Het is het resultaat van het aantal beschikbare datablokken vermenigvuldigd met hun grootte. De capaciteit van de eerste harde schijven werd gegeven in megabytes. De eerste gigabyte-schijven volgden in 1997. Sinds ongeveer 2008 zijn er platen in de terabyte range verkrijgbaar.

Om gegevens op de gegevensdrager op te slaan, is het oppervlak gemagnetiseerd (contactloos). Hierdoor ontstaat een structuur die aansluit bij de op te slaan informatie. Als de gegevens moeten worden opgevraagd, wordt deze magnetisatie (contactloos) gescand.

De fysieke grootte van de harde schijf wordt traditioneel uitgedrukt in inches. De afmetingen van de magneetschijf dienen als basis, niet die van de behuizing.

Pc-voeding & notebookbatterijen: spanning, veiligheid, levensduur

Onze pc's en laptops kunnen weinig met netstroom uit het stopcontact. De lagere gelijkspanning is nodig voor hun werking. De voedingseenheid neemt de taken van transformatie, rectificatie en zeven op zich. In het geval van de pc is deze te vinden in de behuizing. Laptops hebben een externe variant.

Om een veilige werking te garanderen, zijn kortsluitbeveiliging en overspannings- en overbelastingsbeveiliging standaard. Vanaf een stroomverbruik van 75 watt is ook minimaal één passieve vermogensfactorcorrectie vereist.

De levensduur van voedingen wordt met name beperkt door gebruikssporen. Ventilatoren zijn ontworpen voor een continue werking van iets minder dan zes jaar. De ingebouwde elektrolytische condensatoren drogen in de loop der jaren uit en de gebruikte koelpasta's hebben bijvoorbeeld de neiging om te verharen.

In tegenstelling tot pc's hebben laptops naast de voeding ook een lithium-ion-accu. Alleen door hem wordt mobiel werken met deze apparaten mogelijk. Maar zelfs dit duurt niet eeuwig. De gemiddelde levensduur is ongeveer twee jaar. Om dat te verslaan, is het aan te raden om de batterij vaker op te laden. Ook als deze nog niet helemaal leeg is.

Wat zijn randapparatuur en welke zijn er?

Randapparatuur zijn stukjes hardware die volgens het EVA-principe worden gebruikt voor invoer en uitvoer. Deze zijn meestal aangesloten via interfaces (bijv. USB-poort). Moderne pc-systemen en randapparatuur kunnen nu ook draadloos met elkaar samenwerken via Bluetooth.

Randapparatuur is op basis van hun functionaliteit in drie groepen verdeeld:

• Invoer apparaten
• Uitvoerapparaten
• Externe opslag

Aandacht

Het is belangrijk op te merken dat randapparatuur altijd compatibel moet zijn met de computersoftware. Anders werken deze mogelijk niet of niet goed.

Invoerapparaten voor pc en mobiele apparaten

Apparaten die worden gebruikt om gegevens in te voeren, worden invoerapparaten genoemd. Jij bent als het ware de interface tussen mens en machine. Ze stellen ons in staat om gedachten, ideeën en informatie te digitaliseren, te manifesteren en op te slaan. Met behulp van geschikte software kunnen de aangeleverde gegevens in de computer of in computerprogramma's worden verwerkt.

De invoer kan op verschillende manieren gebeuren. Bijvoorbeeld via vingers en handen (toetsenbord, muis, gamecontroller, etc.) of de stem (microfoon), om er maar een paar te noemen.

Trivia

Voordat het toetsenbord een klassiek invoerapparaat werd, was er een tussenstap tussen het toetsenbord en de computer. In de begintijd van elektronische gegevensverwerking (EDP) waren ponskaarten en tape lange tijd de stand van de techniek als het ging om invoermedia.

De ponsband is gemaakt door de gewenste informatie op een toetsenbord te typen en deze vervolgens op de band over te brengen. Een speciale ponsbandlezer maakte de op deze manier opgeslagen informatie toegankelijk voor de computer.

Voorbeelden van invoerapparaten zijn:

• toetsenbord
• muis
• Grafisch tablet
• joystick
• microfoon
• Headset (ook uitvoerapparaat)
• scanner
• Baanbal
• Lichte pen
• Digitale camera
• Smartphone
• Barcode scanner
• QR-codelezer

Toetsenbord en muis als primaire invoerapparaten

Zoals hierboven vermeld, is de status van het toetsenbord in de loop van de tijd drastisch veranderd. Tegenwoordig is het zonder twijfel het nummer één invoerapparaat. Wanneer een toets wordt ingedrukt of losgelaten, stuurt de toetsenbordcontroller een bijbehorende code naar de computer, die wordt omgezet in een opdracht / actie. Het toetsenbord levert niet het teken zelf, maar alleen de bijbehorende code.

Naast het toetsenbord is de muis waarschijnlijk het meest essentiële invoerapparaat. De bewegingen die met de muis worden uitgevoerd, worden door sensoren omgezet in digitale signalen en doorgegeven aan de computer. Het eerste prototype werd overigens gemaakt in 1963 en het duurde tot 1968 voordat het voltooide apparaat aan het publiek kon worden gepresenteerd.

De scanner als invoerapparaat

Een app waar je niet meteen aan denkt als je het woord invoerapparaten hoort, is de scanner. De functionaliteit is in principe hetzelfde als die van het toetsenbord en de muis. Analoge impulsen (in dit geval foto's, documenten etc.) worden omgezet in digitale signalen. Een enorme opluchting voor het archiveringswerk.

Alleen de onderliggende technologie is anders. Het scanproces maakt grofweg een foto van het te scannen object. In talloze kleine stapjes. Een fluorescentielamp zorgt er samen met duizenden en duizenden lichtgevoelige cellen voor dat het analoge sjabloon een digitaal bestand wordt.

De webcam als invoerapparaat

Het verplaatsen van vergaderingen en conferenties naar internet is net zo populair als videotelefonie. Is het grootste voordeel in het eerste geval de tijdwinst, in het tweede geval is het gewoon fijner om je gesprekspartner niet alleen te horen, maar ook te zien. Hiervoor is naast de microfoon een ander invoerapparaat essentieel. De webcam. Hier geldt hetzelfde principe als hierboven. Analoog origineel wordt digitaal signaal. Een webcam maakt het ook mogelijk om bepaalde programma's te bedienen met gebaren.

Wat zijn uitvoerapparaten?

Apparaten die verantwoordelijk zijn voor het uitvoeren van gegevens van een computer, worden uitvoerapparaten genoemd. De gegevens die in computerprogramma's worden verwerkt, worden voor uitvoer doorgegeven aan de bijbehorende software van het uitvoerapparaat. Daar worden ze voorbereid op een optimale output en zo toegankelijk gemaakt voor de buitenwereld. De volgende vier hoofdcategorieën zijn te onderscheiden:

• vluchtig zichtbare output (scherm)
• permanent zichtbare uitvoer (printer)
• hoorbare uitgang (luidspreker)
• tastbare uitvoer (brailleregel)

Voorbeelden van uitvoerapparaten zijn:

• Monitor of scherm
• spreker
• Headset (ook invoerapparaat)
• printer
• plotter
• projector
• projector
• Beeldenzetter

Niets werkt zonder een scherm

Het bekendste uitvoerapparaat in de IT is het scherm. Technisch gezien dient het om variabele informatie zichtbaar te maken. Het heeft geen bewegende delen en kan zowel als een afzonderlijk apparaat als als onderdeel van een groter apparaat verschijnen. De maat wordt gegeven in inches en is afhankelijk van de schermdiagonaal.

Aan het begin van het thuiscomputertijdperk vertrouwden fabrikanten in eerste instantie op bestaande apparaten: namelijk televisies. Daar waren de signalen echter gestandaardiseerd, terwijl er in de IT-industrie voortdurend vooruitgang was. Dit resulteerde in verschillende ontwikkelsnelheden voor tv-toestellen en schermen. Sinds enkele jaren convergeren de apparaten echter weer.

Printer of multifunctioneel apparaat?

Zelfs vóór het scherm was de printer ooit het belangrijkste uitvoerapparaat. De data-output werd gevisualiseerd op kettingpapier. Sindsdien is er veel gebeurd. De klassieke printer die maar één functie heeft is nu bijna verleden tijd. De multifunctionele apparaten hebben hem ingehaald.

Een multifunctioneel apparaat combineert de functies van meerdere apparaten die anders apart zouden moeten worden aangeschaft, zoals printers, scanners, kopieerapparaten of faxen. De combinatie in slechts één apparaat resulteert in een financieel voordeel dat niet over het hoofd kan worden gezien in vergelijking met individuele apparaten.

Wat zijn audioapparaten voor de computer?

Onder audioapparaten worden al die apparaten verstaan die in principe in staat zijn om informatie hoorbaar te maken. Op een paar rudimentaire signalen na kan de computer zelf geen geluid maken. Hij heeft een geluidskaart en een audio-uitvoerapparaat nodig. Klassieke audioapparaten zijn onder meer boxen en koptelefoons.

In de afgelopen jaren is er een toenemende samensmelting van audio-invoer- en audio-uitvoerapparaten geweest. Wat bedoeld wordt zijn de bekende slimme luidsprekers, die worden aangestuurd door spraakinvoer en reageren op de gebruiker door spraakuitvoer.

Externe opslag

Een extern opslagmedium is permanent, d.w.z. H. niet-vluchtige, opslagmedia. Deze worden gebruikt om gegevens en informatie vast te leggen, op te slaan en over te dragen. Externe geheugens of opslageenheden worden niet op het moederbord geïnstalleerd, maar daarbuiten, maar hoeven niet per se buiten de computer te zijn. Er zijn vier soorten externe opslagmedia of opslageenheden:

• Magnetische opslag (floppy disk, harde schijf)
• Optische opslag (cd/dvd)
• Magneto-optische opslag (magneto-optische schijf)
• Flash-geheugen (USB-stick)

Welke hardwarecomponenten en randapparatuur zijn het belangrijkst?

Als vuistregel kan een computer functioneren zonder randapparatuur. Uiteindelijk dienen deze er alleen maar voor om de computer gebruiksvriendelijker te maken. Bovendien kunnen bepaalde pc-functies niet zonder randapparatuur worden gebruikt. Er is de afgelopen jaren veel gebeurd op dit gebied en de keuze uit verschillende randapparatuur is enorm.

In principe kan worden gezegd dat alle hardwarecomponenten belangrijke onderdelen van een computer zijn.Zowel de computerarchitectuur, massaopslag, uitbreidingskaarten, de behuizing, de voeding als de ventilatie zijn nodig om een computer goed te laten functioneren.

Bij de randapparatuur zijn een toetsenbord en muis cruciaal voor het invoeren van gegevens of informatie, terwijl een scherm en luidsprekers essentieel zijn voor de output. Voor de bewaring van gegevens zijn opslagmedia onmisbaar.

Hardwarecomponenten en randapparatuur van een computer lezen

Als je wilt weten welke hardware in je computer is geïnstalleerd of aangesloten, moet je deze uitlezen. Maar aangezien dit ook tastbare componenten zijn, kun je ook gewoon naar de fysieke hardware stukken kijken. Uitlezen met software levert u alleen aanvullende gedetailleerde informatie op.

Om de hardware uit te lezen kunt u deze in Windows uitlezen via de systeeminformatie of via aanvullende software. De apparaatbeheerder geeft ook de eerste informatie over de hardware. Deze zijn echter zelden gedetailleerd.

Hardware uitlezen via systeeminformatie

Als u uw hardwarecomponenten en randapparatuur in Windows wilt uitlezen, volg dan deze instructies:

Druk op de toetscombinatie Windows-toets + R-toets of klik met de rechtermuisknop op het startmenu in de taakbalk en klik vervolgens op "Uitvoeren". De opdracht "Uitvoeren" wordt geopend.

Voer in het invoerveld "msinfo32" in en bevestig met "OK". De systeeminformatie wordt geopend.

Met een klik op "Hardwarebronnen" en "Componenten" krijgt u een overzicht van de geïnstalleerde hardware en aangesloten randapparatuur.

De bijbehorende services en drivers vindt u onder "Softwareomgeving".

Hardware uitlezen via software

Ook kunt u met aanvullende software de hardwarecomponenten en randapparatuur laten uitlezen. Bekende uitleessoftware is bijvoorbeeld CPU-Z en HWiNFO32.

Conclusie

Een computer is niets zonder zijn hardware. Een computer kan niet functioneren zonder de hardwarecomponenten waaruit de microcomputer bestaat, maar hij kan niet worden bediend zonder geschikte randapparatuur, die ook een belangrijk onderdeel van een functionerende computer is. Hardwarecomponenten zijn gebaseerd op het EVA-principe bij gegevensverwerking. Randapparatuur daarentegen is verantwoordelijk voor het invoeren en uitvoeren van gegevens of informatie. Via de systeeminformatie in Windows zijn de geïnstalleerde hardwarecomponenten of aangesloten randapparatuur snel en eenvoudig uit te lezen, zodat ook u weet over welke hardware uw computer beschikt.

FAQ

Wat houdt de hardware in?

Alles wat 'tastbaar' is, behoort tot de hardware van een pc. Dus alles wat je kunt aanraken als je de pc uit elkaar haalt. Dit omvat fysieke componenten zoals: B. een moederbord, behuizing of een harde schijf.

Verschil tussen hardware en software?

Een computersysteem bestaat uit hardware en software. Hardware is het fysieke deel van een pc dat u kunt aanraken. Software zijn niet-fysieke onderdelen van een computersysteem, zoals: B. Programma's.

Welke hardware is in mijn pc ingebouwd?

Als je wilt weten welke hardware er op je pc is geïnstalleerd, is het eerste aanspreekpunt een kijkje te nemen in de apparaatbeheerder van de computer. Details over uw componenten vindt u in de systeeminformatie. Instructies hiervoor vindt u hierboven onder “Hardwarecomponenten en randapparatuur van een computer uitlezen”.